[ad_1]
تاکنون به اندازه کافی تأکید نشده است که آلفرد بینه (1857-1911) یکی از بازیگران اصلی در پایان قرن نوزدهم در اولین عصر طلایی مطالعات پدیده های همزمان بود. سینستزی ، “رنگی بودن” که رایج ترین شکل تا به امروز باقی مانده است ، منجر به درک رنگ ها ، صداها ، حروف یا اعداد می شود. در طول قرن نوزدهم ، این شکل از بی حسی به عنوان “شنوایی رنگی” شناخته می شود. مطالعه پدیده های غیرمعمول تحت این اصطلاح به این واقعیت کشیده شد که در اوایل دهه 1890 بینه ، همراه با اعضای آزمایشگاه روانشناسی سوربن ، در حال انجام مطالعات نظری و تجربی در مورد پدیده سینستزی بودند.
[ad_2]
source